⛱️ Do Czego Mogą Prowadzić Błędy Językowe

ĆWICZENIA JĘZYKOWE Odkryj karty. Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego - zapamiętaj jak najwięcej elementów. Wykonaj ćwiczenia. Przenośnik taśmowy. Ćwiczenia słuchu fonematycznego. Głoski dźwięczne - bezdźwięczne. Uzupełnij rymowanki właściwymi wyrazami. Brakujące słowo. Jednak nawet przy nadmiernym żywieniu może wystąpić niedobór określonych składników pokarmowych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu (np. spożywanie cukru, słodyczy, białego pieczywa, ciastek - dostarcza głównie tzw. pustych kalorii, czyli niemal wyłącznie energii; co może prowadzić do niedoboru białek, witamin i składników mineralnych). Gdy mieszkałam w Polsce nie do pomyślenia było, aby szanująca się osoba na wysokim stanowisku zawodowym popełniania błahe, językowe błędy. Niesmaczne wydawało mi się to, gdy szef czy nauczyciel wypowiadał się niepoprawnie. Nieakceptowane w mej głowie były oficjalne maile, listy i przesyłki napisane z błędami ortograficznymi. Odwołując się do przywołanej koncepcji normy glottodydaktycznej, pozo-staje doprecyzowa ć, że w aktualnych metodach nauczania/uczenia si ę języków ob-cych przez błąd rozumie się nie tyle odchylenie od reguł systemowych czy użytko-wych, ile odst ępstwo od „pewnego za łożonego do opanowania na okre ślonym eta- Błędy językowe – unikaj błędów ortograficznych, interpunkcyjnych i literówek w CV. Poproś kogoś doświadczonego lub skorzystaj z narzędzi do sprawdzania pisowni w sieci. Zdjęcie – jeśli decydujesz się na zdjęcie w CV, upewnij się, że jest ono profesjonalne, a nie z wakacji, ślubu czy z widoczną pieczątką z legitymacji a) błędy systemowe, które dzielimy na gramatyczne i leksykalne. Do błędów gramatycznych zaliczamy uchybienia fleksyjne i składniowe, zaś do leksykalnych wyrazowe, frazeologiczne, słowotwórcze i fonetyczne. Rodzaje błędów fleksyjnych : niewłaściwa deklinacja, złe stopniowanie przymiotników, błędy w odmianie nazw własnych, Ciekawostki językowe to również raporty i analizy tematyczne, które przygotowujemy kilka razy w roku. Przykładowym raportem, który został udostępniony w mediach tradycyjnych oraz internetowych, jest raport 100 najczęściej popełnianych błędów w Internecie w 2018 roku. Poddaliśmy analizie 5 milionów błędów językowych polskich Błędy językowe zdarzają się każdemu. Szczególnie często pojawiają się one w internecie, gdzie dominuje nieformalna komunikacja oraz chęć szybkiego przekazania komunikatu. Serwis nadwyraz.com przygotował raport pokazujący, jakie błędy najczęściej popełniają Polacy, będąc online. Nadmierne spożycie cukrów prostych może prowadzić do otyłości, próchnicy zębów, u dzieci wpływać na kształtowanie nieprawidłowych nawyków żywieniowych. Dosładzanie twarogów, deserów, nadmierne słodzenie herbaty jest zupełnie zbędne, ponieważ jedynie przyczynia się do utrwalania preferencji smaku słodkiego u naszej pociechy. Odstępstwa od normy językowej bywają kłopotliwe. Nieświadomie popełniane błędy przysparzają wstydu, a nawet skutecznie zniechęcają do obcowania z drugim człowiekiem. Prawda jest jednak taka, że pomyłki zdarzają się niemal każdemu. Jak wynika z raportu popularnego bloga językowego, w 2021 roku w Internecie pojawiło się ponad Doprowadziło to do masowego mordu żydów, powstania obozów koncentracyjnych, komór gazowych, licznych egzekucji, rozstrzeliwania pod murem. Nieczemu nie winni ludzie zostali zdziesiatkowani przez armię Hitlera. Ostatnim argumentem do potwierdzenia mojej tezy niech będą obserwacje, które udało mi się przeprowadzić w ostatnim czasie. Norma językowa – definicja. Zanim wymienimy popularne błędy językowe w angielskim, które z czasem zostały częścią językowej normy, spróbujmy ją wcześniej zdefiniować. Otóż norma językowa opisuje wszytko to, co jest akceptowane w danym języku przez jego rodzimych użytkowników. BqYaRy. Izabela Wieczorek • Dominika dla Językowych Dylematów – styczeń 2013 © / obróbka zdjęcia: Sylwia Wiglusz (Melrose Studio) Tak jak zostało to polecone uczestnikom olimpiady dot. tematu „Polowanie na byki”, spróbuję omówić przykłady prozy polskiej lub polskich tłumaczeń autorów zagranicznych, gdzie, jak mniemam, specjalnie użyto niepoprawnych form językowych. W kryminale Zygmunta Miłoszewskiego „Ziarno prawdy” czytelnik znajduje wypowiedź: „Poszłem na policję, żeby może się dowiedzieli, bo on bywał i w Tarnobrzegu, i w Zawichoście, i w Dwikozach, i chyba Opatowie też”. Słowa wypowiada mężczyzna bezdomny, tzw. „menelik” (tak określał tego pokroju jegomości główny bohater, prokurator Szacki). Dlaczego wspomniałam o statusie społecznym owego mężczyzny? Dlatego, iż uważam, że ma to podstawowe znaczenie, stanowiąc powód zastosowania wspomnianego błędu językowego. Przede wszystkim należy zapytać, po co Miłoszewski postanowił zastosować akurat taki zabieg. Myślę, iż autor chciał oddać realizm rozmowy. Podkreślił on w ten sposób znaczącą różnicę między bohaterami, gdyż bezdomny mężczyzna wypowiada przytoczone zdanie podczas dialogu z Teodorem Szackim, cenionym na skalę krajową prokuratorem. Rozbieżność językowa między bohaterami jest zauważalna, wiąże się ona ze zróżnicowanym statusem społecznym. Cóż z tego wynika? Mniemam, że bohater stojący po stronie polskiego wymiaru sprawiedliwości, jak można się spodziewać, jest obeznany z normą językową. Natomiast bezdomnego mężczyznę – już po dość pobieżnej ocenie – można by uznać za człowieka, który z racji tego, że nie ma zbyt częstej styczności z językiem pisanym, popełnia takie błędy, jak wypowiedzenie słowa „poszłem” oraz niezastosowanie przyimka prostego „w” przed wyrazem „Opatowie”. Kolejnymi przykładami, które mogą stanowić pewnego rodzaju wyjątek w zapisie poprawnej polszczyzny, są cytaty: „Lubicie się hować (pisownia oryginalna) przed glinami i tymi wszystkimi, co się na nas gapią i się nas czepiają?”, „No bo przecież nalerzycie do tych 50 procent, prawda?”1. Sytuacja, w której padły te słowa, była dość skomplikowana, gdyż miała miejsce podczas zamieszek w Chicago lat sześćdziesiątych. Zacytowane zdania zostały przedrukowane z pewnej z gazet promującej rewolucyjne hasła wśród ludzi młodych, zazwyczaj studentów. Drukował je jeden z bohaterów książki – o imieniu Sebastian. Mężczyzna robił to nielegalnie i w dość stresujących oraz rozpraszających warunkach, podczas zgromadzenia tzw. kobiet wyzwolonych. Myślę, że zasugerowałam kilka powodów, dla których student mógł popełnić takiego rodzaju błędy językowe: stres, zdenerwowanie czy brak skupienia. Jednakże nie możemy wykluczyć również tego, że zadecydowała zwykła nieznajomość zasad ortografii języka. Jerzy Kozłowski w swoim przekładzie zaznaczył, iż jest to pisownia oryginalna. W jakim celu to zrobił? By ukazać, że Nathan Hill umyślnie zastosował zabieg użycia błędów językowych. Mamy więc do czynienia z kolejnym przykładem, w którym możliwe jest usprawiedliwienie dla celowego nagięcia normy języka. Autor powieści pragnął ukazać, w jakiej sytuacji był jeden z bohaterów książki. Miał na celu zobrazowanie czytelnikom powieści w sposób realistyczny trudnych warunków, w jakich ukazywała się gazeta. 1 Przytoczone słowa pochodzą z książki Niksy autorstwa Nathana Hilla, przetłumaczonej na język polski przez Jerzego Kozłowskiego, wyd. Znak, rok wydania: 2017. Izabela Wieczorek – licealistka, która w bieżącym roku (2018) podejdzie do egzaminu dojrzałości. Na co dzień zajmuje się pracą początkującego copywritera, zarówno na zlecenie jednej z witryn internetowych, jak i w nieco bardziej prywatnym wymiarze. Prócz tego tworzy amatorsko prozę, którą publikuje na blogu Na swym koncie ma również pracę wolontariacką jako recenzentka muzyki metalowej. Powyższy tekst jest fragmentem pracy pt. „Polowanie na byki” – błędy językowe we współczesnej polszczyźnie (Sfery występowania błędów i sposoby ich korygowania), napisanej w ramach uczestnictwa w XVIII Olimpiadzie Literatury i Języka Polskiego. Artykuł – w porozumieniu z autorką – został poprawiony i nieco przeredagowany przez redakcję Językowych Dylematów na potrzeby publikacji na naszej stronie. 381 Błąd językowy (rodzaje błędów językowych)problematyka językowa, w pełnym dostępie dla każdego Spis treści: I Wstęp II Błędy ortograficzne III Błędy interpunkcyjne IV Błędy fonetyczne V Błędy fleksyjne VI Błędy składniowe VII Błędy leksykalne VIII Błędy stylistyczne I Wstęp W definicji błędu językowego zawarliśmy odniesienie nie tylko do normy, ale również do uzusu, ponieważ nie uznajemy za poprawne wyłącznie tego, co zapisane zostało w takim czy innym słowniku czy poradniku (których treść niektórzy uznają za jedyne źródło normy skodyfikowanej). Więcej na ten temat na blogu Dobrego słownika. Błędy językowe mogą też służyć jako element gry słownej (zob. wpis na blogu Skąd to „jestę blogerę”? I czy wiem, kim bede?), jednak granica między zabawą językową a błędem językowym jest cienka (zwłaszcza że niektórzy specjalnie popełniają błędy językowe, żeby albo się wyróżnić, albo przykryć nimi inne popełniane błędy). Błędy językowe dzieli się na takie, które związane są ściśle z językiem, naruszają jego wewnętrzne zasady (zwane błędami wewnątrzjęzykowymi), oraz na błędy związane pisaną lub mówioną formą języka: ortograficzne, interpunkcyjne i fonetyczne (zwane błędami zewnątrzjęzykowymi). Poniżej zamieszczamy klasyfikację błędów językowych z ich pobieżną charakterystyką oraz przykładami. II Błędy ortograficzne Błędny zapis liter lub ich połączeń, np. mama !karze mi wstawać rano (poprawnie: każe), przyglądał się !kobietą (poprawnie: kobietom), pogrążają się w !maraźmie (poprawnie: marazmie; por. regułę odmiana nazw i rzeczowników (przypadki): miejscownik zakończonych na -izm, -yzm, -azm, -zma). Błędna pisownia małą lub wielką literą, np. !Katoliczka (por. regułę jaką literą (religia): nazwy wyznawców religijnych), !haitańczyk (por. regułę jaką literą (osoby): nazwy mieszkańców planet, kontynentów, krajów, regionów, wysp itp.), !Stary testament (por. regułę jaką literą (działalność ludzka): tytuły dzieł). Błędne stosowanie kropki w skrótach, np. spotkał się z !dr Nowakiem (por. regułę skracanie: kropka w skrótach i skrótowcach). Błędy w pisowni łącznej — rozdzielnej, np. wszedł do pokoju !pół nago (por. regułę pisownia razem, osobno, z łącznikiem (III): połączenia z pół (i wpół)), !nienajlepszy wynik (por. regułę pisownia razem, osobno, z łącznikiem (IV): nie + przymiotnik). Z powyższym związane są błędy związane z używaniem łącznika, np. !późno-średniowieczny zamek (por. regułę pisownia razem, osobno, z łącznikiem (I): przymiotniki złożone, przysłówek + imiesłów, przysłówek + przymiotnik), !muzułmanin-nieszyita (por. regułę pisownia razem, osobno, z łącznikiem (I): dwa rzeczowniki (np. papież Polak, pralkosuszarka)). Błędne użycie apostrofu, zwłaszcza jego nadużywanie, np. Zwłaszcza, że o !Cruise’ie Kidman mówi bardzo rzadko (poprawnie: o Crusie, por. regułę odmiana imion, nazwisk, rzeczowników (III): zakończone w piśmie na -e lub -es, które nie jest wymawiane), Więcej informacji na !Facebook’u (poprawnie: na Facebooku, por. regułę użycie znaków: apostrof), piosenka Boba !Marley’a (poprawnie: Marleya, por. regułę odmiana imion, nazwisk, rzeczowników (III): zakończone w piśmie na -ey). Błędne zapisywanie dat, por. regułę sposób zapisu (czas): daty — jak zapisywać daty, jak odczytywać daty. III Błędy interpunkcyjne Zbędne użycie znaku interpunkcyjnego, zwłaszcza przecinka, np. Był radośniejszy, niż jeszcze wczoraj (por. regułę interpunkcja: wyrażenia porównawcze), Dzięki takiemu obrotowi sprawy, mogliśmy się odprężyć (por. regułę interpunkcja: przecinki a wyrażenia otwierające zdanie (w tym okoliczniki inicjalne)). Brak znaku interpunkcyjnego, zwłaszcza przecinka, np. Dostałem to, co chciałem i poszedłem dalej (por. regułę interpunkcja: przecinki a zdanie podrzędne). Błędne zapisy w przypadku zbiegu znaków interpunkcyjnych, por. np. regułę zbieg znaków interp.: cudzysłów i inne znaki interpunkcyjne. Użycie niewłaściwego znaku interpunkcyjnego, por. np. regułę użycie znaków: kreski poziome (łącznik, czyli dywiz, półpauza, pauza, kreska liczbowa). IV Błędy fonetyczne Błędne wymawianie głosek, np. odczytywanie mają jako [majom] (por. regułę wymowa: litera ą) czy środa jako [siroda]. Literowe odczytywanie głosek, wynikające często z hiperpoprawności, np. wzięli czytane [wzięli] (por. regułę wymowa: litera ę), kniei czytane [knie-i] (por. regułę wymowa: i po samogłoskach). Niestaranna wymowa powodująca wymianę lub gubienie głosek, np. nauczyciel czytane jako [nałczyciel] (por. regułę wymowa: połączenia literowe au i eu), sześćset czytane jako [szejset]. Błędne akcentowanie, np. musielibyśmy odczytywane jako [musielibyśmy] (por. regułę wymowa: akcent nie na przedostatnią sylabę), czy gablota odczytywane jako [gablota]. Błędy w intonacji (np. błędnie zaznaczony akcent zdaniowy), w tempie wymowy (zwłaszcza zbyt szybka, uboga w pauzy). V Błędy fleksyjne Związane z wyborem niewłaściwej formy wyrazu, zwłaszcza błędnego rodzaju rzeczownika, np. pomarańcz o owocu (zob. informacje w haśle pomarańcza) czy kontrol (zob. informacje poprawnościowe w haśle kontrola). Związane z błędną odmianą: błędnie dobranym wzorem odmiany, np. książę — !o księciach (por. informacje poprawnościowe w haśle książę), Zakopane — !w Zakopanym (por. regułę odmiana nazw i rzeczowników (A): geograficzne nazwy własne zakończone w piśmie na -e (typu Zakopane)); błędnie dobraną postacią tematu fleksyjnego, np. gwiazda — !o gwiaździe, lub przyrostka tematowego, np. umieć — !umią, wynieść się — !wynióswszy się (por. regułę imiesłowy: imiesłów przysłówkowy uprzedni — tworzenie (-łszy czy -wszy)); błędnym odmienianiem wyrazu nieodmiennego, np. Wjechał do !Bochumu (por. hasło Bochum), Pochodzi z !Osla (por. hasło Oslo). Związane z błędnym brakiem odmiany, np. Przeczytała scenariusz od Jean Renoir (por. regułę odmiana imion, nazwisk, rzeczowników (I): imiona francuskie (i nie tylko) — sposób odmiany i możliwa nieodmienność), dla państwa Marii i Jana Nowak (poprawnie: Nowaków). VI Błędy składniowe Używanie błędnych form lub konstrukcji w miejscach, których uzupełnienia wymagają wyrazy nadrzędne: związane z negacją czasownika, np. Nie mógł zjeść czekoladkę (poprawnie: czekoladki, por. regułę składnia: biernik czy dopełniacz po zaprzeczonym czasowniku, czyli o zasięgu negacji); związane z użyciem przyimków, np. Wystawę można oglądać przed i po premierze, poprawnie: przed premierą i po niej; zob. też regułę przyimki: jaki przyimek z nazwą kraju (w czy na, do czy na); związane z błędną formą czasownika, np. Rodzeństwo przyjechali wczoraj, Przyjechało cztery osoby; związane z użyciem błędnego zaimka w zdaniu podrzędnym, np. chłopaki, !którzy grali w piłkę (por. informacje poprawnościowe w haśle chłopak), nie należy ufać osobom, !którzy grają w piłkę; związane z błędnym odniesieniem zaimka ze zdania podrzędnego, np. Przygotowałam podwieczorek dla Marka, który był ciepły i smakowity (por. regułę zaimki: odniesienie zaimków w tekście (referencja)). Błędy w szyku wyrazów, np. Zdecydowałem, że tak będzie mi łatwiej uczyć się (por. regułę szyk: wyraz lub cząstka się); zdań, np. Wówczas poznał ludzi, a nawet zaprzyjaźnił się z nimi, którzy w przyszłości mieli zająć wysokie stanowiska, poprawnie: Wówczas poznał ludzi, którzy w przyszłości mieli zająć wysokie stanowiska, a nawet zaprzyjaźnił się z nimi. Błędne użycie imiesłowowych równoważników zdań, np. Zatapiane są wsie i miasteczka, powodując dalsze zniszczenia, poprawnie: Zatapiane są wsie i miasteczka, co powoduje dalsze zniszczenia. VII Błędy leksykalne Błędne użycie słowa w danej konstrukcji, np. Moi rodzice !przyszli do wniosku, że... (poprawnie: doszli). Mylenie wyrazów podobnych brzmieniowo, np. Musimy w końcu !sformować jakiś wniosek (poprawnie: sformułować), Obywatele oczekują !powszedniej opieki lekarskiej (poprawnie: powszechnej). Używanie zbędnych zapożyczeń lub nadużywanie wyrazów obcych, np. Dla accountanów w naszej firmie organizujemy coroczny turniej w basketball. Nadużywanie wyrazów modnych, np. Był jakby najlepszym uczniem w szkole. Błędy słowotwórcze i powstałe w wyniku skojarzeń słowotwórczych: utworzenie wyrazu wg pewnego wzoru słowotwórczego, ale będącego poza obiegiem językowym, np. !Wytłumaczaliśmy to sobie złą pogodą (poprawnie: tłumaczyliśmy), matkowy (poprawnie: matczyny); utworzenie wyrazu niezgodnie z polskim modelem słowotwórczym, np. sport informacje (poprawnie: informacje sportowe). Nadużywanie zaimków, zwłaszcza zaimka ten, np. Omawianie tych lektur przychodziło z trudem, w utworach tych bowiem... Błędy związany z pleonazmami, np. Działania te nosiły miano nazwy denazyfikacji (zob. też wpis na blogu W miesiącu maju (szlag mnie trafia w tramwaju). Parę słów o przebrzydłych pleonazmach). Zniekształcenia związków frazeologicznych: błędna wymiana składnika w ramach frazeologizmu, np. Przywiązywaliśmy zbyt małą !uwagę do jego żądań (poprawnie: wagę), czasem wynikająca z połączenia dwóch frazeologizmów, np. Marzenia bohatera rozwiały się w gruzy; błędne pominięcie składnika frazeologizmu, np. Przeczytał tę książkę od deski (poprawnie: od deski do deski); błędne dodanie składnika do frazeologizmu, np. bolesna pięta Achillesa (poprawnie: pięta Achillesa). Błędne użycie frazeologizmu powodowane: umieszczeniem go w takim kontekście, który powoduje ożywienie jego znaczenia dosłownego (zob. wpis na blogu Dostać kota pod choinką); jego niezrozumieniem, np. Był tak o wszystko zazdrosny, jakby mu wyrosły rogi. VIII Błędy stylistyczne Niedostosowanie form językowych do charakteru i funkcji korespondencji, np. rozpoczęcie maila do wykładowcy na uczelni słowem siemka (por. regułę etykieta językowa: jak zacząć i zakończyć e-mail?) czy napisanie pytania do poradni językowej w formie Co to jest błąd językowy? To może głupie pytanie, ale odpowiedzcie szybko, bo jutro muszę to wiedzieć na lekcję polskiego. Niezamierzone uczynienie tekstu dwuznacznym. Używanie zbędnych słów, prowadzących do rozwlekłości tekstu, np. Podjęliśmy kroki zmierzające w kierunku naprawienia sytuacji (zamiast na przykład Działamy, aby naprawić sytuację). Powtarzanie wyrazów lub konstrukcji, np. Janek, którego brat miał psa, którego szczenięta kupił Janek..., Po pewnym czasie okazało się, że nie mają już czasu. Niejednolitość stylistyczna: używanie elementów potocznych w tekstach oficjalnych, np. Dzięki przeprowadzeniu odpowiednich zmian możemy teraz !na maksa wykorzystać posiadaną siłę roboczą; używanie elementów oficjalnych w tekstach potocznych, np. To był świetny mecz, daliśmy czadu. Byliśmy zgrani, !albowiem dużo trenowaliśmy; niemająca uzasadnienia stylizacja językowa tekstu, np. !Onegdaj nasz zespół wypadł bardzo dobrze, ale teraz czeka nas !inszy mecz. Nadużywanie metafor, w tym ich nietrafność, np. Wtedy na scenę ponownie wkroczył Naldo. Brazylijczyk dobił zespół prowadzony przez van Gaala, który pod koniec niczym dogorywająca ryba jeszcze parę razy zatrzepotał w siatce, po czym skonał [opis meczu piłkarskiego]. To tylko próbka tego, do czego dostęp mają użytkownicy pełnej wersji Dobrego słownika. Zyskaj dostęp do wszystkich 387 reguł językowych. zamów Przeczytaj również: Wielu z nas popełnia błędy językowe, niekiedy nawet bardzo rażące i z pewnością nie powinny mieć miejsca w jakiejkolwiek formie komunikacji. Przyznasz pewnie, że zdanie napisane bez przestrzegania zasad ortografii i gramatyki nie wygląda i nie brzmi to zbyt dobrze. Pisząc z osobą, która w czteroliterowym wyrazie robi pięć błędów językowych, chcąc czy nie chcąc wyrabiasz sobie zdanie na jej temat. I mimo oczywistego zrozumienia dla dyslektyków, którzy zadanie mają jeszcze bardziej utrudnione, uważam, że każdy jest w stanie unikać przynajmniej tych najbardziej rażących i typowych błędów językowych. Poznaj najczęstsze błędy językowe popełniane w mowie i piśmie. W celu poprawy czytelności, przyjmijmy, że poprawne formy będę zaznaczał kolorem zielonym, natomiast błędy językowe – czerwonym. Najbardziej rażące błędy językowe Najczęstsze błędy językowe. Czy naprawdę musisz pisać “na prawdę” w ten sposób? – Przepraszam, ile waży ten ser?– Półtora kilograma. Bardzo dobra odpowiedź, gdyż “kilogram” to rodzaj męski (ten kilogram), więc nie możemy użyć zwrotu “półtorej kilograma” jak to niektórzy mają w zwyczaju. Inna sytuacja ma miejsce w przypadku rodzaju żeńskiego i takich wyrazów jak, np. “minuta” czy “mila” (ta minuta, ta mila). Częsty błęd językowy: – Ile zostało do końca lekcji?– Półtorej minuty. W tym przypadku błędną formą będzie odpowiedź “półtora minuty”. Prawdę mówiąc, tym razem miałem zamiar zająć się jedynie słówkiem “klient“, ponieważ w jego przypadku często popełniamy dosyć rażący błąd językowy, ale dzięki nagłemu porywowi elokwencji intelektualnej Pani Sprzedawczyni podczas pisania tej wiadomości dla swoich “klyjentów” czy, jak kto woli, klijentów mamy jeszcze jeden kwiatek. Otóż nasza bohaterka – mistrzyni mowy polskiej – raczyła uprzejmie poinformować, że w czasie swojej nieobecności, będzie znajdowała się na zewnątrz, co poetycko wyraziła jakże oryginalnym i ekstrawaganckim “zewnącz“ Cóż, miejmy nadzieję, że klienci nie będą musieli długo czekać, aż ich sprzedawczyni wróci z zewnątrz wchodząc do wewnątrz. Sprawdź też: Niezwykłe życie i myśl Diogenesa Cynika Jeśli ktoś poszedł w dane miejsce, a za chwilę wraca to mówimy, że idzie z powrotem, a nie spowrotem. Co ciekawe jednak, piszemy “stąd” lub “stamtąd” zamiast “z tąd” czy “z tamtąd“. Najpopularniejsze błędy językowe Gdy ktoś wyróżnia się czymkolwiek spośród tłumu to mówimy, że jest orYginalny, nie orginalny. Ten mały “igrek” robi tutaj dużą różnicę. Każdy, pojedyNczy przykład błędu językowego ma za zadanie pchnąć Cię w kierunku poprawy Twoich językowych umiejętności oraz uświadomić gafy, które do tej pory popełniałeś. Mam zatem nadzieję, że od dzisiaj nie będziesz strzelał byków typu “pojedyŃczy“, “pojedyŃczo” itp. Ta kreseczka nad “n” naprawdę jest tu zbędna i o ile w mowie potocznej w celu uniknięcia sztuczności to “ń” jest słyszalne, to w piśmie powinno podlegać pod paragrafy 😉 Jak łatwo zapamiętać tę regułę? Mamy przecież “jedyNkę“, nie “jedyńkę“, prawda? Gdy chcesz się dowiedzieć, gdzie mieszka dana osoba zapytaj: “Jaki jest Twój adres?” lub “Jakie jest Twoje miejsce zamieszkania?“. Nie pytaj natomiast o adres zamieszkania, gdyż jest to błędna konstrukcja. A teraz prawdziwe mistrzostwo. Jak widać twórcy kapliczki nie byli natchnieni przez boga, tworząc to arcydzieło intelektualnej ułomności. Pomijając to, że „za nas” napisane jest łącznie, nie można jednak nie położyć nacisku na słowo „kturyś„. Żenua Panowie. Jeśli szukasz sposobu na zrobienie danej rzeczy to musisz ten sposób wymyślić, raczej niż wymyśleć. Jednak, aby ten sposób wymyślić, musisz nad tym pomyśleć, a nie pomyślić. “Wymyślić”, bo “wymyślił”, nie powiemy przecież “wymyśleł”. Czy często zdarza Ci się ubierać sweter? Jeśli tak, to musisz koniecznie zaprzestać tej czynności i zacząć od teraz wkładać sweter, ubierać się w sweter bądź ewentualnie zakładać sweter. Chcesz przecież ubrać siebie w sweter, a nie ubrać sweter w coś, prawda? Ubrać sweter to regionalizm małopolski, a więc zwrot , którego używają mieszkańcy tamtego regionu. Powstał on pod wpływem języka naszych zachodnich sąsiadów. A jak to jest w Twoim przypadku? Często popełniasz rażące błędy językowe czy może język polski opanowany masz do perfekcji? Jeśli znasz jakiś powszechne językowe niedociągnięcia to podziel się nimi w komentarzach, a na pewno dodam je do tego artykułu. Przeczytaj koniecznie: Trudne polskie słowa, które uczynią z ciebie „elokwentnego yntelygenta” I popełnianych również przeze mnie ;-) Post trochę na serio, a trochę z przymrużeniem oka. Same zobaczycie ;-) Inspiracją do napisania tego postu (a może posta? :D) był kolejny już mail od jednej z Czytelniczek, która po jednym z moich blogowych postów wysłała mi listę błędów językowych, jakie popełniłam w tekście. Błędy językowe to internetowy chleb powszedni. Mam dla Was listę dwudziestu najpopularniejszych błędów językowych, z jakimi spotkałam się w internecie. Monika (którą serdecznie pozdrawiam!) studentka jednego z humanistycznych kierunków i mama dwuletniej dziewczynki bardzo życzliwie wspomniała w wiadomości do mnie, że czyta wiele blogów, jednak niestety po przeczytaniu tekstów, które się na nich znajdują, sumienie nie pozwala jej przejść obok tych błędów obojętnie i czuje się w obowiązku zareagować i poprosić o korektę. Moniko, wielki szacun dla Ciebie, że Ci się chce korygować i pisać maile! To po pierwsze. Po drugie, zdaję sobie sprawę, że ani ortografia ani stylistyka, ani też składnia nie są moją najmocniejszą stroną. Bardzo często sprawdzam w słowniku, jak powinnam napisać dane słowo. Sprawdzam również czy fraza jakiej użyłam ma w ogóle sens. Zdarza się jednak, że walę byków tysiące i zupełnie sobie z nich nie zdaję sprawy! Jedni zaraz powiedzą, że robiąc literówki nie mam za grosz szacunku do Czytelnika. Otóż to nie tak! Po pierwsze: bardzo przepraszam za te babole, które czasami czytacie. Po drugie: sprawdzam teksty przed ich wysłaniem dwu- lub trzykrotnie, ale (za cholerę) niektórych błędów nie wyłapuję :( A po trzecie, co dla mnie jest bardzo ważne: w tym miejscu spotykam się z Wami „na prędkości”, to znaczy zazwyczaj piszę tekst, gdy jestem w pociągu. Albo czekam w przychodni na lekarza. Albo jestem między przewijaniem jednego dziecka a gotowaniem obiadu. I moje posty to taka rozmowa z Wami, czyli nieformalne spotkanko, które na pełnym spontanie z Wami uskuteczniam. I tak jak nie mówię idealną polszczyzną, tak również nie piszę bez błędów. Ale to nie to, że ja olewam temat! Chcę pisać poprawnie. I pewnego dnia zatrudnię korektora, który będzie sprawdzał teksty przed ich publikacją :-) Miejmy nadzieję, że niebawem się to stanie :-) Dlatego dzisiejszy post potraktujcie z przymrużeniem oka. Będzie to próba obnażenie błędów językowych, które sama popełniam jako matka (i kobieta) na codzień, ale również i niektórym z Was wbiję szpilunię :D Pośmiejmy się trochę z tego naszego matczynego slangu i błędów, za które powinnyśmy się wstydzić. Niektóre są fatalne i nawet mnie, jako regularną „popełniaczkę błędów”, rażą okrutnie! :D No to jedziemy z tym koksem! :D 1. Pani doktór „Wczoraj byliśmy u Pani doktór po raz drugi … […].” Tak przeczytałam w komentarzu pod jednym z moich archiwalnych postów :D I co najgorsze. Ja też kiedyś kilkukrotnie tak powiedziałam w jakiejś luźnej konwersacji. To totalny kulfon językowy, ja to wiem! Nie pani doktór a pani doktor! Doktor. Or, or, or, or! :D 2. „Chciałam zbadać sobie wzrok.” Tak powiedziałam przed dwoma tygodniami w recepcji centrum okulistycznego, którego właścicielem jest znajomy mojego Męża. Stał z boku, tuż obok recepcji i powiedział do mnie: „Sama sobie będziesz ten wzrok badała? To my Ci do niczego nie jesteśmy potrzebni w takim razie.” :D Żarty żartami, ale miał facet rację! Powinnam była powiedzieć: „Chciałam zbadać (swój) wzrok”. I wszystko byłoby jasne :D Swoją drogą wyszedł mi astygmatyzm. Niewielki, ale wyszedł! Starość nie radość! :D Szukam fajnych oprawek. Jeśli znacie miejsca, gdzie warto w Krk lub online po nie uderzyć, to dajcie znać! 3. „Jaki prezent na krzest siostrzeńca?” To już wstydliwy błąd, kurde :D Chrzest! CHRZEST! Matka chrzestna, ojciec chrzestny. Od chrześcijaństwa! Gdzieś przeczytałam na jakimś forum zdanie, w którym dziewczyna nie chciała zostać matką „krzestną” i nie chce mieć „krześniaka” :D To babol, duuuży babol! 4. „Ubrałeś już te rękawiczki czy nie?” Ja tak zawsze stękam moim dzieciom :D To zdanie powinno prawidłowo brzmieć: „Założyłeś już te rękawiczki…?” Ubrać można choinkę. Założyć można rękawiczki i czapkę. To podobno regionalizm z Małopolski. Inna część Polski niby nie powinna mieć problemu z tym słowem i powinna „założyć” rękawiczki zamiast je ubierać ;-) Swoją drogą, jest już druga połowa lutego a moja choinka nadal ubrana a ja udaję, że jej nie widzę w salonie :D W tym tygodniu obiecuję ją rozebrać. Czyli będzie choinkowy striptease! :D 5. „Ale to jej dziecko jest jakieś dziwne. Bynajmniej ja tak uważam!” Tak często piszą serdeczne psiapsiółki za swoimi plecami :D I tutaj typowy błąd, czyli słowo „bynajmniej” użyte nieprawidłowo! Tutaj zamiast „bynajmniej” powinno być „przynajmniej”, które często jest przez niektórych mylone. Kiedy zatem używamy „bynajmniej”? Jak podpowiadają słowniki słowu „bynajmniej” powinno towarzyszyć przeczenie! „Bynajmniej jest „partykułą przeczącą (…). Używane niemal wyłącznie z przeczeniem w zestawieniu: bynajmniej nie”. W tym połączeniu oznacza: wcale, zupełnie, ani trochę, w żadnym wypadku.” Przykłady: Bynajmniej nie jest dzisiaj słonecznie. Nie zmierzam bynajmniej iść z nim do lekarza. 6. „Wyskoczyły mu na plecach jakieś dziwne chrosty. Czy to uczulenie?!” Tak zapytała pewna mama wrzucając pod jednym z moich postów zdjęcie maluszka, który miał czerwone plamy na plecach. Nie „chrosty” a „krosty”! :D Krosta, krostka, krosteczka. Do wykucia na blachę! :D 7. „Powiedziałaś już innym mamą i ich dziecią, że w jeziorze jest czerwonka?” Nie „mamą” i nie „dziecią”. Mamom oraz dzieciom! Powiem: matkom, ojcom, sąsiadom. Jestem: mamą, sąsiadką, kuzynką. I tak dalej. To „Ą” na końcu aż kaleczy oczy w tym przykładowym zdaniu na górze, ale mi w pośpiechu też kiedyś zdarzyło się pisać tak jak czytałam na głos, co piszę, i językowy babol gwarantowany :D Wstyd, panie, wstyd! :D 8. „Mamo, mogę oglądnąć bajkę?” Tak pyta mój dwuletni syn, którego matka popełnia ten błąd nagminnie :D Ja to wiem, Wy to wiecie, ale ja mam w sobie to tak zakorzenione, że walka bywa trudna. Powinno być „obejrzeć”! Ale niektóre słowniki juz podobno to „oglądnąć” dopuszczają :) „Oglądnąć” to podobno regionalizm z Małopolski. I cóż z tego, że regionalizm skoro ja Wrocławianka i go popełniam :D ;) 9. „Moja niunia spała tylko godzinę czasu. Zazwyczaj śpi dwie!” Śpi zazwyczaj dwie godziny czasu? :D Nie „godzinę czasu” a godzinę! To „czasu” nie jest tam zupełnie potrzebne :) Ja to niby wiem, a często piszę głupoty ;-) 10. „Na prawdę? Już chodzi?! To szybko!” Naprawdę! Naprawdę chodzi! Naprawdę piszemy łącznie! :) 11. „Dla czego twój jeszcze nie chodzi?!” Dlaczego! Dlaczego nie chodzi? A co Cię to obchodzi? :D „Dlaczego” piszemy razem! :-) 12. „Sama robisz torta czy zamawiasz?” Tort! Tort! Czort! G..no wort ;-) Zamawiasz tort. Robisz tort. Kroisz tort. I tak dalej i dalej. Błędna odmiana się kłania. 13. „Dać mu jeszcze cyca przed wyjściem?” Ewentualnie: „Dać mu jeszcze cycka przed wyjściem?” To ja mówię takie głupoty, kiedy wychodzę na chwilę z domu i Gaię zostawiam z moim mężem :D Ale umówmy się, że ja tak mówię tylko między nami i wśród najbliższych. Przy obcych bardziej uważam na dobierane słownictwo :D 14. „Nie będę mu kupywała kolejnych portek!” Powiedziała żona do męża przez telefon :D Kupowała! Kupowała, nie inaczej! To standardzik językowy, który często słyszę kiedy jestem na Podkarpaciu i odwiedzam tamtejsze lumpeksy, które uwielbiam na marginesie. Wiem, że nie tylko Podkarpacie z tego słynie. I w Krakowie portki są kupywane :D A powinny być ku-po-wa-ne! 15. „Mojego jeszcze nie puszczam do przeczkola. Może we wrześniu.” Przeczkola? Serio? :D ;-) Przedszkola. Przedszkole. Przedszkolu. Wy wiecie, prawda? :D 16. „Nie ciąg jej za włosy bo zobaczysz!” To już niezły koszmarek :D Nie ciągnij! To „nie ciąg” słyszy się rzadko, ale słyszy :D 17. „Ja mojej curce uszu nie przekuję! Nie zrobię jej tej kszywdy!” Tak przeczytałam kiedyś na „spotted madka”. Po pierwsze: kłuć, przekłuć, przekłuwać. A nie przekuwać! A po drugie: krzywdy. RZ! :D A o „curce” chyba nie muszę się wypowiadać, bo wiadomka :D Byśmy wszystkie miały zdrową córkę, a nie „horom” :D 18. „Dostałam od mojego świetny perfum na urodziny!” zamiennie z „Dostałam od mojego świetną perfumę!” To jest bardzo zła forma i bardzo wiele osób popełnia ten błąd. W mojej dalszej rodzinie również. Dostałam perfumy. Albo: dostałam buteleczkę perfum. Nie: dostałam perfum albo perfumę! :D Dostałam perfumy. I tyle :-) 19. „Nie jestem kąfliktowa ale nie pozwolę sobie, żeby mnie ktoś w internecie obrarzał!” Prawda, że kwiatuszek językowy? :D 20. „Sytułacja jest taka, że nasza niunia nie pszebyła jeszcze rzadnej choroby.” Sytuacja jest taka, że to dobrze, że nie przebyła żadnej choroby! :D Aż chyba pokuszę się o napisanie niebawem części drugiej :D A jakie Wy znacie błędy językowe, które są domeną nas, matek, które czasami oczęta przytrzymują zapałkami? ;-) Piąteczka! ;-) Po więcej baboli zapraszam do mnie każdego dnia. Ja się za wytykanie błędów nie obrażam. Ja jeszcze za to dziękuję! ;-) Podobno macierzyństwo rzuca się nie tylko ma mózg ale na ortografię i składnię również. Nic nie poradzę! :D Jeśli udało się Wam zobaczyć dzisiejszy post i fajnie się go Wam czytało, zostawcie po sobie ślad na Facebooku czy w komentarzu ❤ Możecie go też udostępnić swoim znajomym. Dziękuję! :)

do czego mogą prowadzić błędy językowe